ik zei 't niet meer zitten
ik denk dat ik nok
zei een keerl in 't café
en nam nog een slok

hie zei hie had niks as tegenslagen
en dat iedereen dat wetten mos
hie wol niet de sfeer noar de kloten jagen
hie klagen d'r op los

wat een verdriet, wat een verdriet
wi-j huulden van 't lachen, moar hi-j lachen niet

lig niet te zeuren
hier in 't café
geef liever een rondjen
of better nog twee

wi-j wieren allemoal zo zat as een bok
en dachten wat dut 't der now toe
hie zei weer jongens ik denk dat ik nok
en starten de auto

wat een verdriet,
wi-j hebt 'm zien weggoan,
moar 't weerzien kwam niet

wi-j hebt 'm begraven
dat was een schok
hie menen 't echt
jongens ik nok

wat een verdriet,
wi-j hebt 'm zien weggoan,
moar 't weerzien kwam niet