Op den pas geploegden akker, bedekt met een lögjen snee
Achter tegen de bosrand an doar steet een ree
Een endjen wieter in de wei, een haas zo groot as 'n hond
Instinctief rent ze beie weg, hun angst is ongegrond

Refrein:
(Moar) ik heb 't geweer niet bi-j moien
Alleen de kieker in mien hand
Ik wil 't van dichtbi-j zien, ik wil eiges wetten
Hoe 't geet met 't wildbestand

In den mooien meimoand, 't gruun bast uut de knop
De hazen bint an 't rammeln en let nergens op
De vogels stoeft de stroeken deur, zie baltst met veul lawaai
't Nust met eitjes wurt bedreigd deur ekster, gaai en kraai

Moar lup de zommer op zien end, dan goa-j 't wat anders zien
Umdat i-j ow jachtveld kent, wet i-j wat 't kan liehn
Zit 't goed met fazanten, haas en knien, dan heb ik mien bedach
Hoevöl a'w schiet en lopen loat, met d'n december jacht

Dan he'k 't geweer wel bi-j mien
En nöhs mien lup mien hond
Ik wil 't van dichtbi-j zien
OP 't tableau veur de jachthut
Op een ri-jken op de grond